Saturday, 4 July 2009

صلح

يكي دو روز پيش مطلبي رو مي خوندم ازمصاحبه مجله اشپيگل با آقاي كديور فكر مي كنم آقاي كديور خودشونوآماده كرده بودند در مورد اتفاقات اخير صحبت كنند ولي خبرنگار اصرار داشت بحث مسائل هسته اي را وسط بكشن و اينكه در مورد مسئله هسته اي كه براي غرب به مراتب مهمتر ازدمكراسي در ايران است رويكرد مهندس موسوي و ا.ن يكي است . آقاي كديور ازموضع هسته اي ايران دفاع كردن و متاسفانه به نظر من نظر خوبي ندادن و به آمريكا و اسرائيل تاختند كه خود اونها سلاح هسته اي دارند و در مورد ايران فقط اين احتمال است. اين درسته و حقيقت است ولي به نظر من اينها ادبيات ا.ن است و با شرايط حساس كنوني اين ادبيات جايگاهي ندارد . دلم مي خواست آقاي كديور مي گفتند كه به راهپيمائي ميليوني مردم ايران در اعتراض به اين تقلبها نگاه كنيد آيا اين مردمي كه اينگونه با صلح و آرامش در پس گرفتن حقشون خونشون را مي دهند مردم جنگ طلبي هستند كه خواهان سلاح هسته اي باشند ؟ شايد بشود به ا.ن و خامنه اي و اطرافيانشون اين اتهام را زد چرا كه دنيا مي بينه كه اينها به مردم خودشون هم رحم نمي كنند و يكي از دلايل راي مردم به موسوي و كروبي هم همين بوده كه مردم ازادبيات ا.ن حتي در مورد مسئله هسته اي بيزارند اين درسته كه همين مردم به حق خودشون در دستيابي به انرژي صلح آميز هسته اي اصرار دارند و از حق خودشون درهيچ زمينه اي نمي گذرند و حاضرند هزينه آن را هم بدهند.
رونوشت :من براي آقاي كديور احترام فوق العاده اي قائلم و فقط به عنوان يك خواهر كوچك نظر شخصي خودم را بيان كردم

No comments: