نسلي تهي از خود باوري بوديم ولي حالا . . .

اينجا ايران است . من يك ايراني هستم . مردم كشور من حيرت انگيزند ، حكومت اسلامي نسل من را تحقير شده و بدون اعتماد به نفس و تهي از خود باوري تربيت كرده بود ، من اعتراف مي كنم كه طي سه ماه گذشته بارها و بارها دچار هيجان غير قابل وصفي شدم ، حيرت زده شدم ، من نمي دانستم كه اينقدر مردم من با ارزشند ، شگفت انگيزند ، وقتي شعارهاي دادخواهانه سر مي دهند ، وقتي از جانشان براي آزادي و شرفشان مي گذرند ، مي توانم تمام صحنه هائي كه داستان وار در صفحات تاريخ خواندم را در وجود اين قهرمانان ببينم .

امروز من بدون اغراق جوانمردان تاريخ كشورم را مي بينم ، من مي توانم از نزديك حسشان كنم ، تمام كساني كه آنقدر غيرت دارند كه شايد به تكه نان خشكي با آزادي راضي باشند ولي نه رفاهي در اسارت و حقارت .

گاهي آنقدر به اين جمعيت ميليوني عشق مي ورزم كه از شدت هيجان راه تنفسم براي چند لحظه مسدود مي شود ، بغض شادي وافتخار به ايراني بودنم ، ولي حالا جاي تأسف است براي ديكتاتور كه تمام رشته هايش در اين سي سال در سه ماه پنبه شد ، من به ارزش ايراني بودنم پي بردم همه چيز از كليشه خارج شده و واقعيت را لمس كردم ، به كم تن نمي دهم من تمام آزادي را مي خواهم . اين احساس يك ايراني است يا شايد احساس من

********

لينك اين مطلب در بالاترين