در پاسخ به گستاخي احمد توكلي ، آيا تمام خونهائي كه بعد از كودتاي 22 خرداد ريخته شد به غير از در راه استقلال و آزادي ايران بود ؟ در روزهائي كه خيابانهاي تهران حتي با ميدان جنگ براي مردم بي پناه و بي دفاع برابري نمي كرد و خون صدها شهيد كه بر روي آسفالت خيابانها به شهادت شاهدان با ماشين هاي آتش نشاني شسته شد در راه آزادي ايران توسط دشمن خانگي ريخته شد كه اتفاقاً استقلال و آزادي و هويت ايراني را به يغما برده است ، دشمني كه بر ميدان نبرد از هر نظر مسلط است چرا كه در ميدان جنگ طرفهاي كارزار مسلح هستند در حاليكه سلاح اين مردم چشمان نجيب و نشان سبزشان در مقابل گلوله و باتوم وچاقو و . . . بود و باز اين مردم شجاعانه به خيابانها مي آيند و هر روز خبرهاي جديد از جنايتهاي رفته بر اين مردم بانگ رسوائي كودتاگران وقيح را فرياد مي زند .
.
پ.ن : يعني توكلي كه از هر سواستفاده اي در حد توان از بيت المال كه حق اين مردم است كوتاهي نكرده از جمله عزيمت به انگليس براي گرفتن دكتراي تقلبي بهمراه خانواده (شايد هم پوششي براي جاسوسي) سنگ پابرهنه ها را براستي بر سينه مي زند ؟ يا از وعده هاي بيشتر براي بهره از مال اين مردم آب از لب و لوچه اش سراريز شده ؟ اين مردم همان كساني هستند در سال 57 انقلاب كردند و حالا سر خورده از اعتماد به شما خواسته هاي پخته تر و والاتري دارند ، كساني كه در مسند قدرت نشسته اند سوار بر موج انقلاب ، اعتماد و اعتقادات مردم را مثله كردند . مستضعفين ناراضي ترين قشر معترض هستند ، خط ولايت فقيهي كه طي سال تكه تكه لقمه نان از سفره او به فلسطين ولبنان و ونزوئلا و. . برده براي او ننگي بيش نيست
.
پ.ن : در نامه توكلي خطاب به آقايان موسوي و كروبي : آيا شما فكر مي‌كنيد اكثريت معترضاني كه راه معارضه را برگزيده‌اند و شعار جانم فداي ايران سرداده‌اند ، وقتي خطري متوجه ايران شود روي حرفشان مي‌ايستند؟ جان كه هيچ، يك گام هم اكثرشان براي استقلال و آزادي ايران عزيز بر نخواهند داشت : مي‌نشينند و منتظر مي‌مانند تا همان اكثريت مستضعفي كه به پيروي از امام و مراجع و روحانيت انقلابي، ايران را حفظ كردند باز هم جانفشاني كنند و بعد هم غرولند و ملامت تحمل كنند.
*********
No comments:
Post a Comment